Goede arbeidsrelaties en sociale bescherming
Mvo is niet mogelijk zonder transparantie en stakeholderoverleg. De sociaal-economische situatie, de vooruitzichten, het algemeen beleid,… van een organisatie. Het zijn thema’s die stakeholders aanbelangen. Niet in het minst in overleg en samenwerking met de werknemers is er heel wat mogelijk op het vlak van milieubeleid, mobiliteit, diversiteit, talentontwikkeling,… Dat geldt ook voor onderaannemers, leveranciers, freelancers,… hier en in het buitenland.
Sociale dialoog: een kwaliteitsgarantie
Een goed mvo-beleid heeft oog voor dialoog met werknemers en hun afgevaardigden. Organisaties – profit én non-profit - maken immers deel uit van de samenleving. Ze beïnvloeden en worden beïnvloed door tal van groepen en individuen in die samenleving. Een organisatie kan daarom niet performant zijn op economisch, sociaal én milieuvlak als ze de noden en verwachtingen van wie voor haar werkt en van wat haar omringt niet kent.
Sociale dialoog betekent een mvo-kwaliteitsgarantie als de werknemers en de samenleving het mvo-beleid begrijpen, dragen en het zo minder vrijblijvend maken. Logisch dus dat vakbonden er inspraak in vragen.
Ook voor niet-werknemers
Niet alle werk is het resultaat van een arbeidsovereenkomst. Onderaannemers, freelancers, leveranciers,… leveren diensten op basis van een contractuele overeenkomst. De relatie tussen partijen is in dit geval meer gelijkwaardig en commercieel van aard. Dialoog betekent in dit opzicht dat de contracterende partijen niet enkel hun plichten kennen maar ook hun rechten waaronder het recht op verhaal als de contractvoorwaarden met de voeten worden getreden.
Sociale dialoog in een internationale context
Niets houdt organisaties tegen om in de dialoog met buitenlandse leveranciers en onderaannemers een gepaste zorgvuldigheid (due diligence) op te leggen bij het toezicht op hun contractanten en tussenpersonen.
Wanneer dat de naleving inhoudt van één of andere gedragscode met betrekking tot arbeidspraktijken dan hoort die code in overeenstemming te zijn met de Universal Declaration of Human Rights en de principes van de ILO-arbeidsnormen.
Als er geen gestructureerde dialoog is
Kmo’s kennen vaak geen geïnstitutionaliseerde dialoog en zeker niet rond mvo. UNIZO ontwikkelde daarom de mvo-roadmap. Dat is een instrument om samen met medewerkers een actieplan op te stellen dat de organisatie verduurzaamt. Opnieuw vormt dialoog de basis én de rode draad voor een gedragen mvo-beleid.
Meer over MensenGerelateerde inhoud
-
Het Nederlandse FairPhone wil ’s werelds eerste eerlijke smartphone maken. Een mobiele telefoon die wordt geproduceerd en gebruikt zonder mens en milieu schade te berokkenen. Over anderhalf jaar is de schone smartphone te koop.
-
Europese bedrijven die in het buitenland opereren moeten verplicht worden zich te houden aan internationale standaarden op het gebied van mensenrechten, arbeid en milieu. Dat stelt het Europees Parlement in een donderdag aangenomen resolutie.
-
Met het rapport ‘Behind the Brands’ publiceren Oxfam Novib en andere Oxfams wereldwijd voor het eerst een ranglijst die duidelijk maakt hoe ’s werelds grootste voedingsmiddelenbedrijven in hun beleid en ketenbeheer scoren op onderwerpen als klimaat, vrouwenrechten en land- en watergebruik. “Niet één bedrijf komt door de test met een goede algemene score”, zegt Farah Karimi, algemeen directeur Oxfam Novib.
-
Wat is de minimumleeftijd voor een stagiair om nachtwerk te verrichten? Hoe kunnen we weten dat de werknemers in onze productieketen zich vrij kunnen organiseren? Hoe kunnen we de leveranciers in onze productieketen bijstaan om hun arbeidsomstandigheden te evalueren? Dit zijn maar enkele van de vele vragen die bedrijven met internationale productieketens of -faciliteiten bezighouden. De International Labor Organization (ILO) beschikt over een helpdesk waar bedrijven met al deze vragen terecht kunnen. Zo kunnen bedrijven hun activiteiten afstemmen op internationale regelgevingen en goede industriële relaties onderbouwen.
-
Het eerste Visserijrapport (VIRA) probeert de Vlaamse visserijsector zo accuraat mogelijk te beschrijven. De rode draad daarbij is de duurzaamheid in al haar dimensies. Het VIRA 2012 schetst de context waarin de sector zich beweegt, brengt de duurzaamheid van de Vlaamse visserij in kaart, op economisch, ecologisch en sociaal vlak, en duidt de recentste innovaties in de sector.
-
Bij de instorting op 24 april van de Rana Plaza kledingfabriek in Bangladesh kwamen meer dan 1100 mensen om het leven. Intussen tekenden al 40 kledingketens – waaronder ook het Belgische JBC – het zogenaamde ‘Accord on Fire and Building Safety’ dat de veiligheid in de Bengalese fabrieken moet verbeteren. Maar welk verschil zal dit akkoord maken en wat kunnen Westerse kledingbedrijven nog doen om hun productieketens te verduurzamen?